Parafia w Turzy powstała prawdopodobnie w 2. połowie XIV w. Pierwsza wzmianka o jej istnieniu pochodzi dopiero z 1470 r. Pierwszy drewniany kościół miał według tradycji istnieć już w 1333 r. Kolejne kościoły były również drewniane a ostatni z nich zbudowany został w XVI lub XVII w. i przetrwał aż do 1912 r. musiał ustąpić miejsca murowanej świątyni.
Obecnie proboszczem parafii jest ks. mgr. Zenon Macko. Funkcję tę pełni od 2015 r.
Wieś położona na Pogórzu Ciężkowickim, na wysokości 380-404 m. n.p.m, z licznymi przysiółkami: Brzezie, Dział, Folwark, Góry, Górka, Młynek, Pańskie Pola, Sołtystwo, Zalesie Załęże, Zapotok. W dokumencie Leszka Czarnego jej nazwa brzmi: Tura. Wieś była osadą leżącą w dobrach klasztoru tynieckiego i jego własnością pozostała do XV w. Jakieś formy osadnictwa istniały wcześniej. Świadczą o tym znaleziska archeologiczne: siekierki z okresu neolitu i monety rzymskie. Jako Turza jest wymieniona w 1349 r. a następnie w 1354 r. W protokole z lustracji w 1616 r. umieszczono streszczenie przywilejów nadanych w 1349 r. na sołtystwo: „Turza…(sołtystwo), do którego wedle przywileju śp. króla Kazimierza Wielkiego przed nami okazanego z roku 1349, ma mieć: cztery role wolne, dwa młyny każdy o jednym kole, jedną rolę dla wypędzania stada, którą Skotnicą nazywają, ogrody, staw, wolny ubój mięsa, szewców, cieśli, chlebów piekarni, karczmę wolną, łąkę dla dwudziestu wozów siana, wolny połów w granicach wspomnianej własności, miód, trzeci denar czynszu, a dla kościoła jedną rolę, z zachowaniem czynszu od kmieci tej wioski z ośmiu skutów i ferton za czynsz. (…) Sołtysi i ich następcy obowiązani są do wyprawy ogólnej z jednym pancernym na odpowiednim koniu.”
Witraże :
